Eindelijk opnieuw een duurloop

De afgelopen dagen heb ik er al meermaals bericht over de ziekte van de afgelopen week. Vrijdag en zaterdag had ik na een week mijn eerste kilometers afgelegd. Het waren twee vrij korte loopjes. Een mens moet het af en toe met minder tevreden stellen. Toch zal het snel beter, en verder moeten. Zondag is het de dag van de De Ronde van Vlaanderen en dit wordt dan ook enkel een passieve sportdag. Het moet natuurlijk weer lukken dat net op deze ‘sport-voor-TV-dag’ het zonnetje mooi aan de hemel staat. Het weer is gewoonweg schitterend. De les die ik hieruit leer is dat geen enkele wielerwedstrijd een reden is om de ganse dag voor de TV te blijven. Ik ben ervan overtuigd dat ik zondag ook al in staat ben om een deftige loop aan te vatten.… Lees verder

Tweede op rij (na zeven dagen niks)

Zoals je gisteren kon lezen, ben ik zo goed als genezen. Het is waar;  ik heb gisteren amper 7 kilometer gelopen, maar het voelde echt goed om opnieuw te kunnen lopen. Deze namiddag staat het voetbal centraal. Tibo en Tobi moeten een Paastornooi voetballen in Meerbeek. Voorlopig blijft het regenen, maar deze namiddag zou het toch droog moeten blijven. Spijtig genoeg kan ik daarop niet wachten en rond 11u heb ik toch een moment gevonden om zelf wat te sporten. Het weer is vergelijkbaar met gisteren, dus kleed ik me identiek. Dit maal is het wel de bedoeling om wat rustiger te lopen. Zeker niet zo intensief lopen zoals mijn eerste loop na de ziekte. Het blijft voor mij quasi onmogelijk om echt heel rustig te lopen.… Lees verder

Einde ziekte??

Zaterdag had nog eens een klein hoogte punt moeten worden. Het slechte weer was één spelbreker, maar mijn ziekte was een veel grotere hindernis. Ik voelde me zo slecht dat ik zelfs de opwarming van de kinderen niet kon meelopen. Toch hebben Tibo én Tobi gezorgd voor het hoogtepunt van de dag door de gietende regen en snijdende wind te trotseren zonder één gemor. Daarenboven hebben ze echt hun best gedaan en een tijd neergezet waar veel volwassenen jaloers op zijn.

Intussen zijn we bijna een week verder en ik heb nog steeds geen meter gelopen. Deze week, vier weken voor de marathon, had de intensiefste trainingsweek moeten zijn. Het tegenovergestelde is de waarheid geworden. Van vrijdag tot vrijdag heb ik geen meter gelopen.… Lees verder

Ziek, dus geen halve marathon

Zoals je vrijdag al kon lezen zat dit eraan te komen. Gisteren voelde ik me ook verre van goed, maar het ging nog wel. Hoe verder de dag vorderde, hoe slechter ik me voelde. Toch geef ik me niet gewonnen. Ik eet mijn spaghetti op zaterdagavond zoals gepland. Ik heb de hele dag al koolhydraatrijk gegeten. Voor een halve marathon is dit misschien niet echt noodzakelijk, maar alles blijft in het teken staan van de Marathon van Antwerpen op 26 april. Zaterdagavond voel ik mij nog wat minder goed, het lijkt alsof ik grieperig ben. Alle spieren doen pijn alsof ik de halve marathon al achteruit gelopen heb. Hopelijk helpen de geneesmiddelen tegen griep.

De nacht belooft niet veel goeds. Heel de nacht heb ik liggen draaien en keren en ik vrees dat ik echt forfait moet geven voor de wedstrijd van vandaag.… Lees verder

Rustig lopen

Twee dagen voor een halve marathon en één dag na een intensieve training ga ik toch nog eens rustig lopen. We spreken gewoontegetrouw met enkele collega’s af om tijdens de middagpauze wat te gaan joggen. Vandaag is dat niet anders. Meer zelfs, we zijn met zijn zessen. Een mooi groepje om het gezellig te houden en hopelijk ook om het rustig te houden. De intensieve training van gisteren zit duidelijk nog in mijn benen.
Met dit gezelschap én als niemand er echt aan trekt, lopen we normaal een tempo dat ver boven de 5’30 min/km ligt. Het is dus ideale rustige loop als voor bereiding van de halve marathon van zondag. Op zaterdag loop ik helemaal niets en zorg dat mijn koolhydraatniveau op peil komt.… Lees verder

Einde vermoeidheid?

De vermoeidheid krijg ik toch maar moeilijk uit de benen. Erger vind ik de motivatie. Het lijkt dat de vermoeidheid niet alleen in de benen zit, maar ook in het hoofd. Tot voor kort was geen enkel excuus goed genoeg om niet te lopen. Tegenwoordig heb ik snel een reden gevonden om niet of minder te lopen. Een ander mogelijke oorzaak kan het weer zijn. We hebben reeds enkele mooie, zonnige dagen achter de rug en nu is het opnieuw kouder en regent het te vaak.

Vandaag is weer zo’n dag dat ik moeilijk vertrek. Zelfs als ik mijn loopkledij al aan heb, vind ik nog een zwak excuus om het lopen uit te stellen. Gelukkig overtuig ik mezelf toch om van mijn hart een steen te maken en terug om te kleden en te gaan lopen.… Lees verder

The fun-part of my life (open to public)